Assamese cinema (অসমীয়া চিনেমা)

অসমীয়া চিনেমা জলিউড বুলিও জনা জাত অসমীয়া চিনেমা হৈছে অসমীয়া ভাষাৰ চিনেমা উদ্যোগ, যি মুখ্যতঃ ভাৰতৰ অসমত চোৱা হয়। ১৯৩৫ চনত জ্যোতি প্ৰসাদ আগৰৱালাই তেওঁৰ জয়মোতি ছবি খন মুকলি কৰাৰ সময়ত উদ্যোগটোৰ জন্ম হৈছিল। তেতিয়াৰ পৰা অসমীয়া চিনেমাখনে এক ধীৰ গতিৰ, সংবেদনশীল শৈলী বিকশিত কৰিছে, বিশেষকৈ ভবেন্দ্ৰ নাথ চাইকিয়া আৰু জাহ্নু বাৰুৱাৰ চিনেমাৰ সৈতে।  উদ্যোগটোক জলিউড বুলি কোৱা হয়, আগৰৱালাৰ জ্যোতি চিত্ৰবান ফিল্ম ষ্টুডিঅ'ৰ বাবে নামকৰণ কৰা হয়।

ইয়াৰ দীঘলীয়া ইতিহাস আৰু ইয়াৰ শৈল্পিক সফলতা স্বত্বেও, সদায় ইয়াৰ চিনেমাক গুৰুত্বসহকাৰে লোৱা ৰাজ্যৰ বাবে, বছৰ বছৰ ধৰি চলচ্চিত্ৰ উদ্যোগই ৰাষ্ট্ৰীয় পুৰস্কাৰত এক চিহ্ন সৃষ্টি কৰা স্বত্বেও অসমীয়া চিনেমা কেতিয়াও ৰাষ্ট্ৰীয় দৃশ্যত ভাঙিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই। যদিও একশ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে বলিউড শৈলীৰ অসমীয়া চিনেমাপৰ্দাত আঘাত কৰা দেখা গৈছে, উদ্যোগটোৱে বজাৰত প্ৰতিদ্বন্দিতা কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই, যি বলিউডৰ দৰে বৃহৎ উদ্যোগৰ দ্বাৰা যথেষ্ট আকৰ্ষিত হৈ পৰিছে।

ইতিহাস 

1930s

অসমীয়া চিনেমাৰ উৎস ৰূপকোঁৱৰ জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালালৈ চিনাক্ত কৰিব পাৰি, যি এজন প্ৰসিদ্ধ কবি, নাটকাৰ, সুৰকাৰ আৰু স্বাধীনতা সংগ্ৰামীও আছিল। চিত্ৰলেখা মুভিটোনৰ বেনাৰত ১৯৩৫ চনত প্ৰথম অসমীয়া চলচ্চিত্ৰ জয়মতী ৰ নিৰ্মাণত তেওঁ গুৰুত্বআৰআৰসন্মতি লাভ কৰিছিল।[3] প্ৰশিক্ষিত টেকনিচিয়ানৰ অভাৱৰ বাবে, জ্যোতিপ্ৰসাদে তেওঁৰ প্ৰথম ছবি নিৰ্মাণ কৰোঁতে স্ক্ৰিপ্টৰাইটাৰ, প্ৰযোজক, পৰিচালক, কোৰিঅ'গ্ৰাফাৰ, সম্পাদক, ছেট আৰু কষ্টুম ডিজাইনাৰ, গীতিকাৰ আৰু সংগীত পৰিচালক হিচাপে অতিৰিক্ত দায়িত্ব পালন কৰিছিল।  ৬০,০ টকাৰ বাজেটেৰে সম্পূৰ্ণ হোৱা ছবিখন ১৯৩৫ চনৰ ১০ মাৰ্চত মুক্তি পাইছিল। ছবিখন ব্যৰ্থ হৈছে।  ইমানবোৰ প্ৰাৰম্ভিক ভাৰতীয় চলচ্চিত্ৰৰ দৰে জয়মতীৰ ঋণাত্মক আৰু সম্পূৰ্ণ প্ৰিণ্ট নাই। প্ৰিণ্টৰ যি বাকী আছে সেয়া পুনৰুদ্ধাৰ আৰু উপশীৰ্ষক কৰিবলৈ অল্টাফ মাজিদে ব্যক্তিগতভাৱে কিছু চেষ্টা কৰিছে।  জয়মতীৰ পৰা গুৰুত্বপূৰ্ণ বিত্তীয় ক্ষতি হোৱা স্বত্বেও, দ্বিতীয় ছবি ইণ্ড্ৰামালাটি অৱশেষত ১৯৩৯ চনত মুক্তি লাভ কৰে। প্ৰমতেশ বাৰিয়াই ১৯৩৭ চনত দেৱদাসৰ অসমীয়া সংস্কৰণ মুকলি কৰিছিল। এইটো বাংলা আৰু হিন্দী অনুসৰণ কৰা ৩ টা ভাষা সংস্কৰণৰ ভিতৰত অন্তিম আছিল।

1940s

আগৰৱালাই ইণ্ড্ৰামালতা নামৰ দুবছৰ ৰ বিয়পি যোৱাৰ পিছত আন এখন ছবি নিৰ্মাণ কৰিছিল। এইটো তেওঁৰ দ্বিতীয় আৰু অন্তিম ছবি আছিল। অসমৰ বিশিষ্ট সুৰকাৰ আৰু গায়ক ভূপেন হাজাৰিকাই এই নাটখনত এক বিশিষ্ট ভূমিকা পালন কৰিছিল। জ্যোতিপ্ৰসাদৰ মৃত্যুৰ লগে লগে, অসমীয়া চলচ্চিত্ৰ দৃশ্যত প্ৰায় কেইবছৰমান ধৰি অস্থায়ী নিৰৱতা দেখা গৈছিল। [8] কিন্তু ২য় বিশ্বযুদ্ধ আৰম্ভ হোৱাৰ সৈতে বস্তুবোৰ সলনি হৈছিল, ইয়াৰ সুযোগ লৈ ৰোহিনী কেআৰ বাৰূয়াই ১৯৪১ চনত মনোমতী নামৰ এক প্ৰাসঙ্গিক ঐতিহাসিক বিষয়ৰ ওপৰত এখন ছবি নিৰ্মাণ কৰে। ইয়াৰ পিছত পাৰ্বতী প্ৰসাদ বাৰুৱাৰ ৰূপহী (১৯৪৬), কমল নাৰায়ণ চৌধুৰীৰ বাদন বৰপুকণ (১৯৪৭), ফানী শৰ্মাৰ চিৰাজ, অচিত সেনৰ বিপ্লাবি, প্ৰবীন ফুলনৰ পাৰঘাট আৰু সুৰেশ গোস্বামীৰ ৰুনুমিৰ দৰে ছবি আছিল।

1950s

১৯৫০ ৰ চনত, পিয়লি ফাউকনে ৰাষ্ট্ৰীয় বঁটা লাভ কৰে। ৰূপ জ্যোতি প্ৰডাকচনৰ তত্বাৱধানত গামা প্ৰসাদ আগৰৱালাৰ দ্বাৰা চিনেমাখন প্ৰযোজনা কৰা হৈছিল। ছবিখন পৰিচালনা কৰিছিল ফেনী শৰ্মাই আৰু সংগীতটো ভূপেন হাজাৰিকাই ৰচনা কৰিছিল। ছবিখন স্বাধীনতা সংগ্ৰামী পিয়লি ফাউকাৰ জীৱনৰ বিষয়ে আছিল, যি ব্ৰিটিছ শাসনৰ বিৰুদ্ধে থিয় হৈছিল। তেওঁক ব্ৰিটিছসকলে বিতৰ্কৰ অভিযোগত কাৰ্যকৰী কৰিছিল। এই ছবিখন কাৰিকৰীভাৱে সেই সময়ৰ বাবে উন্নত কৰা হৈছিল। [স্পষ্টীকৰণ ৰ প্ৰয়োজন] ১৯৫৫ চনত, এক নতুন প্ৰতিভা নিপ বাৰুৱাই স্মৃত পৰাছৰ সৈতে পৰিচালনাত আত্মপ্ৰকাশ কৰে। তেওঁৰ পৰৱৰ্তী ছবি মাক আৰু মোৰাম আৰু ৰঙ্গা আৰক্ষীয়ে ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত বহুতো ৰাজ্যিক পুৰস্কাৰ আৰু ৰূপৰ পদক লাভ কৰিছিল। ভূপেন হাজাৰিকাই তেওঁৰ প্ৰথম ছবি এৰা বাতোৰ সুৰ প্ৰযোজনা আৰু পৰিচালনা কৰিছিল৷ প্ৰভাত মুখাৰ্জীয়ে মাতৃত্বৰ সাৰ্বজনীনতা পুবেৰুণ (১৯৫৯) ৰ ওপৰত এখন ছবি নিৰ্মাণ কৰিছিল, যিটো বাৰ্লিন চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱত দেখুওৱা হৈছিল।

1960s

পৰৱৰ্তী উল্লেখযোগ্য চলচ্চিত্ৰ প্ৰযোজনা আছিল সৰ্বেশ্বৰ চক্ৰৱৰ্তীৰ লাচিত বৰফাকণ। ভূপেন হাজাৰিকাই ১৯৬১ চনত তেওঁৰ সংগীত শকুন্তলা তৈয়াৰ কৰিছিল, যি সমালোচক আৰু প্ৰেছৰ সৈতে সমানে সফল প্ৰমাণিত হৈছিল, ৰাষ্ট্ৰপতিৰ ৰূপৰ পদক জয় কৰিছিল। ইয়াৰ পিছত, ছবিৰ এটা শৃংখলা নিয়মীয়া প্ৰযোজনাত গৈছিল আৰু মুক্তি পাইছিল, যাৰ ভিতৰত আছে নিপ বাৰুৰ নাৰকাসুৰ, অনিল চৌধুৰীৰ মাত্ৰী স্বৰ্ণা, ব্ৰজেন বাৰুৱাৰ ইটু চিটু বহুতো আৰু মুক্তি আৰু আনৱাৰ হুছেইনৰ তেজিমালা।

ষাঠিৰ বছৰৰ মাজভাগলৈ, অসমত নিয়মীয়াকৈ ছবিখন নিৰ্মাণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। অৱশ্যে, ১৯৩৫ ৰ পৰা ১৯৭০ চনৰ ভিতৰত মুঠ ৬২ খন ছবি নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাতাসকলে ইতিমধ্যে উল্লেখ কৰাৰ উপৰিও, এই সময়ছোৱাত চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাণত জড়িত আন বহুতে প্ৰভিন শৰ্মা, চাইলা বাৰুৱা, অমৰ পাঠক, ইন্দুকলপা হাজাৰিকা, ব্ৰজন বাৰুৱা, দিবন বাৰুৱা, দেৱকুমাৰ বসু, অমুলিয়া মান্না, গৌৰী বৰমান, অতুল বৰদোলোই, সুজিত সিংগা, নলিন দুয়াৰা আৰু প্ৰফুল্ল বাৰুৱা অন্তৰ্ভুক্ত আছিল।

1970s

১৯৭০-৮২ চনৰ সময়ছোৱাত মুঠ ৫৭ খন অসমীয়া চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। নতুন পৰিচালকসকলে ওপৰলৈ অহা আৰম্ভ কৰিছিল। সমৰেন্দ্ৰ নাৰায়ণ দেৱৰ অৰ্য (১৯৭০), কমল চৌধুৰীৰ ভৈতি (১৯৭২, অসমৰ প্ৰথম ৰঙৰ ছবি), আনন্দসুৰৰ উত্তৰন (১৯৭৩), প্ৰবীন বৰাৰ পৰিনাম (১৯৭৪), দেওতি বাৰুৱাৰ ব্ৰিষ্টী (১৯৭) 4), Pulok Gogoi's Khoj (1974), Padum Barua's Goga Silonir Phi (1976), Bhabbendra nath Saikia's 's andra rag (1977) ' s Aul Bordoloi' kollol (1978)

1980s

সমসাময়িক অসমীয়া চিনেমাৰ উল্লেখযোগ্য পৰিচালক হৈছে জাহ্নু বাৰুৱা (যি অপাৰূপা, পাপোৰী, হালোধিয়া চোৰাই বাওধন খাই, বনানী, ফাৰিঙোটি আৰু জাগোৰোলোই বোহাদু দুৱাৰ পৰিচালনা কৰিছিল); সঞ্জীৱ হাজাৰিকা (হালাধৰ, মীমনক্সা) আৰু ভবেন্দ্ৰ নাথ চাইকিয়া যিয়ে সান্ধ্য ৰাগ, আনিৰবান, অগ্নিচান, সাৰোথি, কোলাহল, অবৰতান, ইটিহা আৰু কাল সান্ধ্য পৰিচালনা কৰিছিল)। অন্যান্য পৰিচালকসকলৰ ভিতৰত আছে সন্তৱানা বৰদোলোই যিয়ে আদাজ্য পৰিচালনা কৰিছিল, বিদ্যত চক্ৰৱৰ্তী যিয়ে ৰাগ বিৰাগ নিৰ্মাণ কৰিছিল, যি দুয়োজনে ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু আন্তৰ্জাতিক পুৰস্কাৰ লাভ কৰিছে, আৰু মঞ্জু বোৰাহ তেওঁৰ বহুতো বঁটা বিজয়ী ছবি যেনে বাইভব, অকাশীতাৰ কাথাৰে আৰু লাজৰ সৈতে।

হালোদিয়া চোৰাই বাওধন খাই ১৯৮৮ চনত শ্ৰেষ্ঠ ফিচাৰ চলচ্চিত্ৰৰ ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটা লাভ কৰা প্ৰথম অসমীয়া ছবি হিচাপে পৰিণত হৈছিল আৰু ১৯৮৮ চনত লোকাৰ্নো আন্তৰ্জাতিক চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱত একাধিক বঁটা লাভ কৰিছিল।

2000s

২০ ৰ আৰম্ভণিতে মুনিন বাৰুৱা, জতীন বৰা আৰু জুবিন গাৰ্গৰ পৰিচালক-অভিনেতা-সংগীতজ্ঞ তিনিজনে হিয়া দিয়া নিয়া আৰু নায়কৰ দৰে বহুতো জনপ্ৰিয় হিট ছবি নিৰ্মাণ কৰে।

2010s

২০১০ৰ দশকত চাৰিটা অসমীয়া ব্লকবাষ্টাৰ - ৰামধেনু, মিছন চীন, কাঞ্চনজংঘা আৰু ৰত্নাকাৰৰ মুক্তি পাইছিল যিয়ে বক্স অফিচত ₹2 কোটিতকৈও অধিক সংগ্ৰহ কৰিছিল। তুমী আহীবানে আৰু প্ৰিয়াৰ প্ৰিয়ৰো এক কোটি সীমা অতিক্ৰম কৰিছিল।

২০১০ৰ ভিতৰত অসমীয়া চিনেমাৰ যুৱ স্বতন্ত্ৰ কণ্ঠৰ উত্থান দেখা গৈছিল, য'ত স্থানীয় কুং ফু (কেনি বসুমাতাৰী), কোথনোদি আৰু আমিছ (ভাস্কাৰ হাজাৰিকা), ভিলেজ ৰকষ্টাৰ আৰু বুলবুল কেন ছিং (ৰিমা দাচ) আদি ৰ দৰে অনন্য ছবিয়ে ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ভাৱে প্ৰশংসা অৰ্জন কৰিছিল। লগতে ভূগৰ্ভস্থ কাল্ট চুটি ছবি মুকিৰ মোহকাবিও মুক্তি পাইছিল।

২০১০ৰ ভিতৰত পৰিচালক মুনিন বাৰুৱা, অভিনেতা বিজু ফাকণ, সংগীতজ্ঞ ভূপেন হাজাৰিকাৰ দৰে বহুতো বিশিষ্ট ব্যক্তিত্বৰ ক্ষতি হৈছিল, যিসকলে অসমীয়া চিনেমা গঠনত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে।

2018

২০১৮ চনত ভিলেজ ৰকষ্টাৰছে দিল্লীৰ ৬৫ তম ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাত শ্ৰেষ্ঠ ফিচাৰ ফিল্ম 'স্বৰ্ণ কমল' বঁটা লাভ কৰে, সেয়েহে হালোধিয়া চোৰাই বাওধন খাইৰ পিছত এই বঁটা লাভ কৰা দ্বিতীয় খন অসমীয়া ছবি হিচাপে পৰিণত হয়। ছবিখনে শ্ৰেষ্ঠ শিশু শিল্পী, শ্ৰেষ্ঠ অডিঅ'গ্ৰাফী আৰু শ্ৰেষ্ঠ সম্পাদনাৰ শ্ৰেণীত পুৰস্কাৰ লাভ কৰিছিল৷ ছবিখন৯১ তম একাডেমী বঁটাত ভাৰতৰ আনুষ্ঠানিক প্ৰৱেশৰ বাবেও নিৰ্বাচিত হয় যাৰ ফলত এইটো কৰা অসমৰ প্ৰথম ছবি হিচাপে নিৰ্বাচিত হয়৷

2019

২০১৯ চনত, দুটা বাণিজ্যিক হিট চিনেমা মুকলি কৰা হৈছিল। এটা হৈছে কাঞ্চনজংঘা আৰু আনটো হৈছে ৰত্নাকাৰ।

৫ ছেপ্টেম্বৰত মুক্তি পোৱা কাঞ্চনজংঘা ৪ দিনত এনে কৰি ₹1 কোটি ৰ সীমা অতিক্ৰম কৰা আটাইতকৈ দ্ৰুততম অসমীয়া ছবি হৈ পৰিছে। ছবিখনে মুক্তিৰ পিছত 1 সপ্তাহৰ ভিতৰত ₹2 কোটি ৰ সীমা অতিক্ৰম কৰিছিল। ই মুঠ ৭ কোটি টকা সংগ্ৰহ কৰিছিল।

১১ অক্টোবৰত মুক্তি পোৱা ৰত্নাকৰ হিট হৈছিল আৰু ২ দিনত ₹৯০.৫ লাখ উপাৰ্জন কৰিছিল। মুক্তিৰ এক সপ্তাহৰ পিছত ই ₹৩.৩১ কোটি টকা উপাৰ্জন কৰিছিল যি টো এক সপ্তাহত যিকোনো অসমীয়া চিনেমাৰ বাবে সৰ্বাধিক মুঠ। দুই সপ্তাহৰ পিছত ই মুঠ ₹6.63 কোটি টকা উপাৰ্জন কৰিছিল, অসমীয়া চিনেমাৰ সকলো বক্স অফিচ ৰেকৰ্ড ভাঙিছিল। ছয় সপ্তাহৰ পিছত ই মুঠ ৯.২৫ কোটি টকা সংগ্ৰহ কৰিছিল।  জি গালপাৰ চেছ নাই ২০১৯ চনত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল আৰু এতিয়াও মুক্তি পোৱা নাই, প্ৰদুৎ কুমাৰ ডেকা, প্ৰশান্ত শইকিয়া আৰু উতপালদাট্টাৰ দ্বাৰা পৰিচালিত প্ৰথম এন্থোলজি ছবি।